Ruiny zboru ariańskiego

Ruiny zboru ariańskiego  usytuowane są we wschodniej części obecnej osady, w widłach dróg prowadzących do szosy Włoszczowa - Przedbórz. Zajmują kulminację niewielkiej wydmy, znakomicie nadającej się pod budowę zamczyska, dziś porośniętej brzózkami. Ruiny wyglądają dość tajemniczo, a dostępny poziom wiedzy na ich temat, tajemniczości tej nie pozwala rozwiać się całkowicie.

Od połowy XVI stulecia Łapczyna Wola należała do Bobrownickich, znanych jako gorliwi wyznawcy religii kalwińskiej. Z ich fundacji powstał tu zbór, co stało się przed rokiem 1629. Fundatorem zboru był albo Stanisław Bobrownicki, albo jego syn, Zbigniew. Zbór funkcjonował tu co najmniej do roku 1730 – ministrem był wówczas Samuel Aaron, pochodzący z rodziny szkockiej. W 1754 r. obiekt był już opuszczony.

Budynek zboru składa się z dwóch części: kwadratowej wieży oraz korpusu o planie greckiego krzyża, sprawiających wrażenie, jakby nie zbudowano je jednocześnie. Mury trzykondygnacyjnej wieży (znacznie grubsze od pozostałych) tworzą kwadrat o boku około siedmiu metrów; „krzyż” ma 11,2 metra długości i 11,6 szerokości. Wzniesiono je z kamienia (wapień i piaskowiec) układanego w nieregularne warstwy z niewielkim dodatkiem cegły. W niedostępnej krypcie zachowały się sklepienia kolebkowe, zaś na parterze już ich w ogóle nie widać, choć kilkadziesiąt lat temu, gdy powstawał Katalog Zabytków Powiatu Włoszczowskiego zapisano w nim: „w narożu skrzyżowania fragment spływu sklepienia”. Wejście do zboru (budowli  orientowanej) wiodło od zachodu, przez wieżę.