Zespół pałacowo-parkowy z XVII w. w Pilicy z dobrze zachowanym ufortyfikowanym pałacem, którego budowę zakończył ok. 1610r. kasztelan oświęcimski Wojciech Padniewski. Kolejni właściciele, książę Jerzy Zbaraski i Konstanty Wiśniowiecki, rozbudowują pałac, Stanisław Warszycki żeniąc się z Heleną Wiśniowiecką zostaje nowym panem Pilicy. Otacza on pałac potężnymi nowoczesnymi fortalicjami bastionowymi i fosą. Wojskom szwedzkim udaje się na krótko zająć obiekt, lecz wkrótce przez wojska Warszyckiego zostają wyparte.
Duże zmiany zachodzą po 1730r. kiedy miasto nabywa Maria Sobieska z Wesslów i pałac, zatracając jego wcześniejsze walory obronne, przebudowuje na wspaniałą rezydencję. Dobudowała taras, założyła ogrody włoskie z wodotryskami. Po opuszczeniu przez nią Pilicy, jej bratanek zadłuża majątek, który za długi przejmuje bank berliński.
Od połowy XIX w. Moesowie, Epsteinowie i Arkuszewscy przywracają pałac do świetności, powstaje oranżeria, odtwarzane są fortalicje zwieńczone kawalierami. Zaraz po IIWŚ w pałacu mieścił się dom dla sierot po Powstaniu Warszawskim, od 1956r. zakład poprawczy. W parku przypałacowym rosną pomniki przyrody ożywionej ukształtowane w przepiękne aleje. Obecnie własność prywatna, nie jest udostępniony do zwiedzania.