Powierzchnia: 34,86 ha
Rok utworzenia: 1959
Przedmiot ochrony: fragment lasu bukowego o charakterze pierwotnym z gatunkami roślin chronionych w runie. Rezerwat położony jest na zboczach góry Buczyna (334 m n.p.m.) w Paśmie Przedborsko-Małogoskim – najwyższego wzniesienia powiatu włoszczowskiego. Leży w miejscowości Rączki. Wchodzi w skład Przedborskiego Parku Krajobrazowego. Ochroną objęto fragment lasu liściastego o charakterze pierwotnym, z drzewostanem bukowym, z domieszką dębu, grabu, jaworu i klonu. 98% drzew stanowią buki.
Występują rzadkie zbiorowiska leśne: uboga buczyna niżowa, żyzna buczyna niżowa, sudecka oraz ciepłolubna buczyna storczykowa. W podszyciu występują: trzmielina brodawkowata, szakłak, leszczyna, kalina, jałowiec i głóg. Runo leśne występuje płatami, rosną w nim m.in. żłobik koralowy, przytulia wonna, wyka leśna, czerniec gronkowy, miejscami bluszcz pospolity, pluskwica europejska, lilia złotogłów, zawilec wielkokwiatowy, wawrzynek wilczełyko, buławnik czerwony, wielkokwiatowy i mieczolistny, obuwik pospolity. Z fauny – 37 gatunków ptaków lęgowych.
Przez rezerwat przechodzi czarny szlak turystyczny prowadzący z Białego Brzegu do Mrowiny (początek i koniec przy szlaku niebieskim „Doliny Pilicy”) oraz 3 ścieżki edukacyjne.
Na terenie rezerwatu znajduje się stary szyb kopalniany gdzie na początku XIX w. dokonywano prób wydobycia soli. Prowadzi do niego słabo oznakowany niebieski szlak, który w północnej części rezerwatu odchodzi na wschód od czarnego szlaku.
Przypisy:
Jerzy Kondracki: Geografia
regionalna Polski. Warszawa. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 262.
Rezerwat przyrody Bukowa Góra II w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody.