Kościół p.w. św. Wacława w Irządzach

Kościół Parafialny pod wezwaniem Św. Wacława - wybudowany około 1326 roku. Przebudowany w roku 1390 przez Stefana Świętopełka z Zawady herbu LIS. W roku 1657 spalony przez Szwedów. Po wojnie pod koniec tegoż wieku kościół został odbudowany ale wskutek tego stracił dawną swoją cechę i okazałość. Mury i wieża zostały zniżone. Sklepienie zastąpiono sufitem z belek. Mimo to świątynia przedstawia się okazale i stanowi istotną ozdobę całej okolicy. 

Parafia Irządze ma być jedną z najdawniejszych. Wieś miała być uposażeniem żon książąt polskich, jak Dąbrówki, Ryksy i innych. Stąd miała powstać nazwa 'jej rządze - rządy'. 

rządze jako parafia wzmiankowana jest w 1220 roku. Biskup Iwo Odrowąż potwierdza posiadanie dziesięcin z tej miejscowości klasztorowi w Mstowie.   Irządze były własnością rycerską, później szlacheckiego rodu Lis.

Pod koniec XIV wieku istniejący kościół przebudował Stefan Świętopełek         h. Lis. W latach 1470 – 1480 kościół opisany przez Jana Długosza jest przedstawiony jako budowla murowana jednonawowa z prezbiterium do którego przylegała zakrystia.

W latach 1650 - 1655 kościół wraz z zabudowaniami został spalony przez Szwedów. Odbudowany w 1657 roku i w tym czasie została zmieniona architektura kościoła, obniżono mury i wieżę a sklepienie nawy zastąpiono drewnianym stropem. Być może z tego okresu pochodzi zakrystia od strony południowej która zastąpiła dawną zakrystię od strony północnej.

Kolejną przebudowę kościoła zainicjował 1894 roku ksiądz Kajetan Szymkiewicz. Rezultatem podjętych działań było wybudowanie dwóch kaplic od strony południowej i północnej oraz kruchty od strony zachodniej. W wyniku tej przebudowy kościół utracił cechy stylu gotyckiego. Obecna budowla jest     w zasadzie bezstylowa. Najstarszym elementem kościoła jest prezbiterium zachowujące gotycki charakter. Końcowym efektem było malowanie wnętrza kościoła- polichromia o motywach geometrycznych w technice temperowej.

W 1896 roku kościół został konsekrowany przez bpa. Tomasza Teofila Kulińskiego. W 1973 roku polichromia została odnowiona przez Tadeusza Gorgonia, który dokonał niewielkich zmian kolorystycznych. Wnętrze kościoła zachowane jest w dobrym stanie do obecnego czasu.

W 1972 roku  decyzją Urzędu Wojewódzkiego Wydziału Kultury i Sztuki kościół został wpisany do rejestru zabytków.