Po raz pierwszy brzegi rzeki Pilicy w Spale połączono drewnianym mostem w 1884 r. Most został zniszczony w grudniu 1914 r. przez wycofujące się na wschodni brzeg Pilicy wojska rosyjskie. Jeszcze podczas I wojny światowej saperzy niemieccy wybudowali w tym miejscu prowizoryczny most drewniany nazywany potocznie „mostem saksońskim”. Prawdopodobnie wskutek powodzi także został wkrótce zniszczony. Na początku lat 20-tych XX wieku funkcjonowała tu przeprawa promowa. Po 1926 r. zastąpiono ją skromnym mostem drewnianym. Z czasem przestał on jednak pasować do wykreowanego wizerunku Spały. Przebudowę mostu, polegającą na zastąpieniu przęseł drewnianych konstrukcją stalową wykonano w 1936 r. Podczas działań wojennych we wrześniu 1939 r. obiekt został częściowo zniszczony. W celu uniemożliwienia wojskom niemieckim przejścia przez Pilicę zostały zerwane dwa przęsła. Most został jednak szybko przywrócony do użytku poprzez prowizoryczną odbudowę wykonaną przez żołnierzy niemieckich. Ponownego, częściowego zniszczenia dokonali Niemcy, opuszczając Spałę w styczniu 1945 r. Swój poprzedni kształt, jednak bez pewnych elementów wystroju przedwojennego, spalski most odzyskał w 1948 r. W kwietniu 2011 r. most nazwano imieniem gen. broni Tadeusza Buka, dowódcy Wojsk Lądowych, mieszkańca Spały, który zginął tragicznie w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem w 2010 r.