Zamek Kazimierza Wielkiego w Inowłodzu

Zrekonstruowane ruiny XIV-wiecznego Zamku Kazimierza Wielkiego. Gotycka budowla to jedna z blisko pięćdziesięciu murowanych warowni, zbudowanych w czasach Kazimierza Wielkiego. Na podstawie źródeł pisanych oraz badań archeologicznych jego powstanie datuje się na lata 1356 – 1366. Główną funkcją zamku była obrona komory celnej znajdującej się na brodzie pilickim leżącym na szlaku handlowym, biegnącym z Lwowa przez Sandomierz do Torunia. W okresie znanym jako potop szwedzki zamek kilkukrotnie zmieniał właścicieli. W wyniku działań wojennych w latach 1655 – 1657 uległ zniszczeniu i przestał pełnić funkcje obronne, stopniowo popadając w ruinę. Od czasów potopu szwedzkiego zniszczony zamek nie był odbudowywany przez ponad 300 lat. W XIX wieku zniszczeń dopełniła rozbiórka murów oraz budynków zamkowych, które stały się źródłem kamienia dla okolicznej ludności. Łódzki fabrykant Antoni Urbanowski wykorzystywał go również około 1880 roku jako materiał do umacniania brzegów Pilicy pod planowaną inwestycję. Podczas prac archeologicznych, prowadzonych w latach 1973 – 1985 odnaleziono ponad 38 tysięcy ruchomych zabytków w postaci szkła, ceramiki, przedmiotów metalowych, kafli i innych. W latach 2008 – 2012 dzięki wsparciu środków zewnętrznych, prowadzono prace mające na celu konserwację i utrwalenie ruin oraz częściową rekonstrukcję. W wyniku realizacji projektu powstał obiekt, w którym obecnie swą siedzibę mają: Gminne Centrum Kultury w Inowłodzu, Gminna Biblioteka Publiczna i Informacja Turystyczna. Budowla cieszy się dużym zainteresowaniem szerokiej rzeszy zwiedzających.

 Punkt Informacji Turystycznej – Zamek (GCK)